De systeemarchitectuur vanelektrisch oproer-controle waterkanonis gebouwd op het geïntegreerde raamwerk van vloeistofdynamiek en elektrische mechanische energie -conversie. De kernfunctie is het bereiken van menigte -verspreidingseffect door directionele waterkinetische energie.Elektrisch oproer-controle waterkanonis een mechatronica -platform dat de wateropslagcontainer, de drukmodule en het vectorinjectie -apparaat integreert. De stroombron hanteert een hogedruk plunjerpompgroep aangedreven door een permanente magneet synchrone motor om lineaire regeling van de waterdrukuitgang te bereiken.
Het energieconversiepad vanelektrisch oproer-controle waterkanonvolgt de conversieketen van elektrische energie tot mechanische energie en vervolgens naar vloeistofkinetische energie. Het variabele frequentiesnelheidsregulatiesysteem komt overeen met de overeenkomstige relatie tussen de snelheid van de pompgroep en de spuitmonddruk in realtime. De precieze regeling van het injectietraject is gebaseerd op de schachtstructuur met meerdere graads van het vectormondstuk, en de servomotor past de hoogte en azimuthoeken aan door de wormwieloverbrenging. Het drukproces van het waterlichaam neemt multi-fase compressietechnologie aan en elke drukkamer is uitgerust met een drukontlastklep om een bufferlaag van de drukgradiënt te vormen.
Het veiligheidsbeschermingsmechanisme vanelektrisch oproer-controle waterkanonis ingebed in het gesloten-luscontrolesysteem. De Hall -sensor bewaakt de schommeling van de motorbelastingsstroom en activeert het overbelastingsbeschermingsprogramma. De aanpassing van de vorm van het watergordijn is afhankelijk van het turbulentie -onderdrukkingsalgoritme. De spiraalvormige vlein wordt in het mondstuk ingesteld om het Reynolds -nummer te verminderen en een continue kolomvormige straal te vormen. De filtratie-eenheid van de waterkwaliteit integreert een zelfreinigend filtersysteem om te voorkomen dat gesuspendeerde deeltjes het stroomkanaal blokkeren.
De essentie vanelektrisch oproer-controle waterkanonis om de impactkracht van het waterlichaam onder de drempel van de menselijke tolerantiegrempel te handhaven door nauwkeurige energiedichtheidscontrole, terwijl de efficiëntie van kinetische energieoverdracht wordt gemaximaliseerd.
